ψηφιακού και φυσικού που εμπεριέχεται στη σχεδιαστική διαδικασία του dotBot, για να αναφερθεί στις έννοιες της εγγύτητας και της φυσικής επαφής στη σύγχρονη εποχή. Πραγματεύεται τα παράδοξα της φυσικής επαφής μέσω του ψηφιακού κόσμου, της εγγύτητας μέσω της απομόνωσης και της επικοινωνίας μέσω της αυτοαναφορικότητας. Παρουσιάζει μία φιγούρα που δημιουργεί έναν αυτοαναφορικό βρόγχο ανατροφοδότησης της επαφής. Επιθυμώντας την περαιτέρω ενίσχυση αυτής της σχέσης μεταξύ ψηφιακού και φυσικού κόσμου προστέθηκε ένα επιπλέον επίπεδο διαδραστικότητας στην τοιχογραφία (projection mapping επάνω στην τοιχογραφία). Αυτό το επίπεδο μετατρέπει την τοιχογραφία σε ένα κανάλι ανοιχτής επικοινωνίας μεταξύ των δύο κόσμων μέσω του οποίου ο ένας τροφοδοτεί τον άλλο. Εισάγεται ένα νέο επίπεδο αναπαράστασης μέσω του οποίου τα πίξελ γίνονται ενεργά και αλληλεπιδρούν με τις περιβαλλοντικές συνθήκες (ανθρώπινη παρουσία). Η έννοια της εγγύτητας αποκτά μία άλλη διάσταση αυτή του παρατηρητή σε σχέση με την αναπαράσταση (μέσα από σένσορες απόστασης). Η εγγύτητα αυτή δημιουργεί παρεμβολές (glitching) στην αναπαράσταση καθιστώντας την δυναμική. Ο φυσικός κόσμος τροφοδοτεί τον ψηφιακό και ο ψηφιακός πάλι τον φυσικό μέσω της τοιχογραφίας, δημιουργώντας μία αέναη ταλάντωση μεταξύ των δύο.

Dimitris Mairopoulos (οther_robot) (GR)
O Δημήτρης Μαϊρόπουλος είναι Computational Designer και New Media Artist. Κατέχει πτυχίο Master of Science in Design and Computation από το Massachusetts Institute of Technology (MIT). Επιπλέον, είναι διδακτορικός υποψήφιος στα πεδία του Computational Creativity and Creative Robotics και διδάσκει μάθημα στο πεδίο του Design Thinking στο πανεπιστήμιο Mines ParisTech. Η δουλειά του σαν καλλιτέχνη αναφέρεται στην εξερεύνηση της δημιουργικότητας μέσω computational εργαλείων και ρομποτικής. Το ενδιαφέρον του εντοπίζεται στη δημιουργία κραμάτων ψηφιακού και φυσικού κόσμου – κραμάτων ανθρώπου και μηχανής με στόχο την ανάδυση post-human δημιουργικών οντοτήτων.

Σε συνεργασία με