To έργο «Boogaloo Bias» είναι ένα διαδραστικό έργο, το οποίο απευθύνεται σε ένα από τα γνωστά προβλήματα με την υπό-καθορισμένη χρήση της τεχνολογίας facial recognition. Συμπεριλαμβάνει την άσκηση του “brute forcing” όπου με την έλλειψη εικόνας υψηλής ευκρίνειας ενός ύποπτου, η αστυνομία τον αντικαθιστά με τις εικόνες διάσημων που αναφέρονται ότι του μοιάζουν. Για να διακωμωδήσουν αυτή την προσέγγιση, ο αλγόριθμος για facial recognition του Boogaloo Bias ψάχνει για μέλη αντί αστυνομικού κινήματος, των Boogaloo Bois, χρησιμοποιώντας έναν αλγόριθμο εκπαιδευμένο στα πρόσωπα χαρακτήρων από την ταινία Breakin’ 2: Electric Boogaloo, του 1984. Η ταινία είναι ο λόγος πίσω από τον οποίο ανάγεται η ονοματοδοσία του Boogaloo Bois, που αναπτύχθηκε από την 4chan meme κουλτούρα και είναι παρούσα στους διαδηλωτές στις Ηνωμένες Πολιτείες από τον Ιανουάριο του 2020. Το σύστημα ψάχνει ζωντανά video feed και υλικό από διαδηλώσεις και εικόνες που έχουν ανέβει στο σαιτ του Boogaloo Bias. Όλα τα ταιριάσματα που κάνει στο σύστημα είναι ψευδώς αληθινά.

Derek Curry, Jennifer Gradecki (US)
Ο Derek Curry είναι ένας καλλιτέχνης και ερευνητής του οποίου η δουλειά κριτικάρει και απευθύνεται σε χώρους παρέμβασης και αυτοματοματοποιμένα συστήματα αποφάσεων. Η δουλειά του απευθύνεται σε αυτοματοποιημένα συστήματα ανταλλαγής μετοχών, Open Source σύστημα συγκέντρωσης νοημοσύνης (OSINT), και τα αλγοριθμικά συστήματα ταξινόμησης. Η δουλειές του αναπαραγον πτυχές των κοινωνικών δικτύων και των συστημάτων επίβλεψης και επικοινωνούν με αλγορυθμικα ρομπότ χρηματοοικονομικών συναλλαγών.

Η Jennifer Gradecki (US) είναι μια καλλιτέχνης και θεωρητικός που εξερευνά κρυφά και ειδικεύεται στα κοινωνικά τεχνολογικά συστήματα. Η καλλιτεχνική της έρευνα επικεντρώνεται στις τεχνικές της κοινωνικής επιστήμης, τα οικονομικά εργαλεία, τις τεχνολογίες dataveillance, την ανάλυση νοημοσύνης την τεχνητή νοημοσύνη και την παραπληροφόρηση των κοινωνικών δικτύων.

Οι Curry και Gradecki έχουν παρουσιάσει και εκθέσει σε χώρους που περιλαμβάνουν τα: Ars Electronica (Linz), NeMe (Cypress), ISEA, και Centro Cultural de España (México). Η έρευνά τους έχει δημοσιοποιηθεί στα Big Data & Society, Visual Resources, και Leuven University Press. Τα καλλιτεχνικά τους έργα έχουν χρηματοδοτηθεί από τα Science Gallery Dublin, Science Gallery Detroit και το NEoN Digital Arts Festival.