Το έργο αναφέρεται στη διαδικασία με την οποία χτίζουμε την ψηφιακή μας ταυτότητα στα κοινωνικά δίκτυα και στον τρόπο με τον οποίο προσαρμόζουμε τα ορόσημα της ζωής μας, ώστε να αναδείξουμε τους εαυτούς μας στο διαδίκτυο. Με τους κανόνες που ορίζονται από τις εφαρμογές που ελέγχονται από την αγορά, εκθέτουμε τους εαυτούς μας σε επικίνδυνες συγκλίσεις του καπιταλισμού και του εγώ μας, οι οποίες φέρουν την αντικειμενοποίηση της ταυτότητας. Το έργο «Superselfie» ερευνά τη σκέψη πάνω σε αυτό το φαινόμενο και την απόδοση αυτού σε ένα αληθινό περιβάλλον, δημιουργώντας για ένα λεπτό “ένα κοινωνικό δίκτυο εκτός σύνδεσης”, κατά το οποίο μπορούμε να βρισκόμαστε κοντά στο κοινό με φυσική παρουσία. Αυτή η δουλειά αποσκοπεί στην ανανοηματοδότηση, μεσα σ’ αυτήν την μικρή αυθόρμητη κοινότητα, τη χειρονομία του selfie σαν ένα είδος συλλογικής τελετής.

Felipe Prado (CL)
Ο Felipe Prado είναι ένας Χιλιανός καλλιτέχνης, ο οποίος καταπιάνεται με πολλά καλλιτεχνικά είδη, ενώ παράλληλα είναι και σκηνοθέτης, ασχολούμενος κυρίως με την οπτικοποίηση της μουσικής αλλά και τον μετα-φωτογραφικό πειραματισμό. Δημιουργεί πολυμέσα και βίντεο-εγκαταστάσεις, οπτικά εφέ για παραστάσεις, μουσικά βίντεο, αλλά και πλήρεις οπτικές ταυτότητες. Ο Prado δημιουργεί φωτεινές εγκαταστάσεις οι οποίες συχνά περιλαμβάνουν το στοιχείο της συμμετοχής, από μεριάς του κοινού. Στις πλέον αξιοσημείωτες δουλειές του περιλαμβάνεται το «Picto Sender Machine», μια μεγάλη εγκατάσταση που συμμετείχε στο Amsterdam Light Festival (2018 -19), ενώ αργότερα εκτέθηκε στη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, το Βέλγιο και την Αγγλία.